روابط عمومی می‌تواند عامل تغییرات سازمانی باشد.

معمولا رسانه‌ها به هنگام ورود به بحث تغییرات چند دسته‌اند. گروهی ایجاد کننده‌ی تغییرات سیاسی – اجتماعی هستند و افکار عمومی را تحت تاثیر قرار داده و جریانی نو را خلق می‌کنند، گروهی برامواج تغییرات سوار شده و هدایت آن را به سمت دلخواه خود به پیش می‌برند و گروهی دیگر نه ایجاد کننده‌اند و نه هدایت کننده بلکه کاملا خنثی و بی‌تفاوت از کنار تغییرات می‌گذرند و حاضر نیستند خود و مخاطبان شان را در تغییرات مشارکت دهند . به گزارش سرویس نگاهی به وبلاگ‌های خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، علی هاشمی در وبلاگ "ارتباط" به نشانی http://sadjad-1.blogfa.com در ادامه نوشته است: روابط عمومی ها نیز در مواجهه با تغییرات سازمانی با رسانه‌ها وجه اشتراک دارند. روابط عمومی‌ها می‌توانند عامل و یا هادی تغییرات سازمانی باشند و یا به صورت کاملا خنثی عمل کنند. روابط عمومی‌های موفق عمدتا در دو دسته‌ی اول نقش ایفا می‌کنند گروهی با توجه به اطلاعات درون سازمانی و برون سازمانی می‌توانند افکار مدیران و تصمیم گیران سازمان را تحت تاثیر قرار دهند و با ایجاد جریانی مثبت یا منفی در سازمان نقش آفرینی کنند. اینان معمولا مشکلات و ضعف‌ها را با استفاده از راهکارهای علمی کالبدشکافی کرده و برای بهبود آن از طرق گوناگون همچون آموزش دهی ،برگزاری نشست‌های توجیهی، بهره‌گیری از رسانه‌ها و... تلاش می‌کنند. گاهی ممکن است در اثر عوامل درونی و برون سازمان تغییر و یا به عبارتی بحران ایجاد شود و تمام سیستم سازمانی را تحت تاثیر قرار دهند.در این موارد روابط عمومی با برنامه‌ای منسجم و البته با واکنش سریع می‌تواند به کنترل و هدایت تغییرات بپردازد و از وارد آمدن لطمات اساسی به سازمان جلوگیری کند. این امر می تواند از مقابله با شایعات کوچک درون سازمانی گرفته تا طرح ضعف‌های سازمان در رسانه‌ها را شامل شود. باید توجه داشت مدیریت صحیح تغییرات ویا بحران‌ها می‌تواند نجات بخش سازمان باشد. گروه سوم از روابط عمومی‌ها در مواجه با تغییرات کاملا خنثی عمل کرده و نه تنها هدایت گر آنها در مسیر صحیحی نیستند، بلکه کاملا بی‌تفاوت بوده و نظاره‌گر نابودی سازمان هستند و در مواردی خواسته و یا ناخواسته با آن همراهی می‌کنند.