مهمترین و اساسیترین نقشی که متخصصان برای روابط عمومی قائل شدهاند، نقش و کارکرد مدیریتی است. روابط عمومی در نقش مدیریتی بایستی به کارکردهای فنی و تاکتیکی ارتباطی به نحو موثری بها دهد تا بتواند دورنما و استراتژی سازمانی خود را تقویت و در مرحله برنامهریزی کلان سازمان ایفای نقش کند. به گزارش سرویس نگاهی به وبلاگهای خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، در وبلاگی به نشانی http://shokri.eprsoft.com آمده است: منظور از کارکرد مدیریتی روابط عمومیایجاد، حفظ و استمرار ارتباط دوطرفه و فهم متقابلی است که به سازگاری سودمند میان سازمان و گروههای کلیدی آن میانجامد.
روابط عمومی برای ایفای موثر و کارآمد نقش مدیریتی خود نیازمند برنامهریزی است. برنامهریزی اگر جوهره و ماهیت اصلی مدیریت نباشد، پایه و اساس آن است. بدون برنامهریزی مدیریت محقق نمیشود. در حقیقت برای مدیران روابط عمومی کافی نیست که تنها بر شرایط زمان حال و امور روزمره متمرکز شوند، هدایت سازمان به سوی آینده متعالی یک امر حیاتی است و موجبات تحقق اهداف ویژه سازمان را فراهم میسازد. برنامهریزی به مدیریت خصوصا" به روابط عمومی این قدرت را میدهد که جهت درست را انتخاب کند، بحرانها را شناسایی کند، به طور مستمر نیازها و خواستههای مخاطبان را شناسایی نماید، سازمان را در جهت تحقق اهداف خود هدایت کند و آینده نگری و افق شناسی سازمان را تقویت کند. ارزش اجتماعی- اقتصادی روابط عمومی برای هر سازمان یا شرکت، میزان قابلیت و توانمندی کارکنان روابط عمومی در حل مشکلات ارتباطی سازمان به عنوان اولین گام در ایفای نقش مدیریتی آن است. روابط عمومی پویا و کارآمد باید بتواند برای حل مشکلات ارتباطی سازمان برنامهریزی کرده و برنامه ارتباطی علمی، منطقی و مستدل با دورههای کوتاه مدت، میان مدت و دراز مدت ارائه دهد. /font>