سایت خبرآنلاین، احمد توکلی - اجازه بدهید ابتدا تکلیف خودمان را با این نکته روشن کنیم که فلسفه بروز و ظهور دو وعده شدن روزنامه (به عصر و صبح) چه بوده است؟ و بعد ببینیم در کشور ما چه به لحاظ محتوا و تاثیر بر روند توسعه و فرهنگ و چه به لحاظ فروش و اقتصاد رسانه، آیا دو وعده شدن نوبت چاپ از جایگاه قابل قبولی برخوردار است؟تاریخچه جهانی چاپ روزنامه به ما میگوید در این بخش با دو نوع بنگاه خبری روبهرو بودهایم:
مطبوعاتی که هم صبح منتشر میشدهاند و هم بعد از ظهر.( نمونه وطنی، همشهری و ایران که در حال حاضر هم صبح منتشر میشوند و هم بعد از ظهر.)مطبوعاتی که در یک وعده منتشر میشدهاند حال یا صبح یا بعد از ظهر.( نمونه وطنی، روزنامه کیهان، اعتماد، جام جم، و... که تنها صبحها منتشر میشوند و روزنامه اطلاعات که صرفاً عصرها منتشر میشود.)
فلسفه گروه دوم از شفافیت بیشتری برخوردار است. آنها مبنایشان بازار بوده است. اینکه چرا صبح یا بعد از ظهر را انتخاب کردهاند، بسته به شرایط زمانی، مکانی، نیاز و عادتهای مخاطبان، شرایط جامعه و... و از همه مهمتر رقابت با دیگر رسانههای مکتوب یا رادیو و تلویزیون تعریف شده است.
به نظر میرسد، در شرایط و زمانه فعلی در ایران انتشار روزنامه عصر – چه برای گروه اول و چه برای گروه دوم – باید با دقت و مطالعه بیشتری پیگیری شود. ما برای انتشار روزنامه عصر باید نکات زیر را در نظر بگیریم.
اگر فرض را بر این بگیریم که «تحلیلمحور» هستیم. باید حرفی بیش از روزنامههای صبح داشته باشیم. باید ارزیابی درستی از مخاطب روشنفکر جامعه و نیازها و خواستهایش داشته باشیم. در حالیکه در روزنامههای موجود گروه اول، چنین رویکردی را شاهد نیستیم.
عادت مردم ایران بهویژه در سالهای اخیر بر محور روزنامه صبح شکل گرفته، لذا ترک دادن این عادت سخت است.
ادارات خصوصی و دولتی تا ساعت 3 یا 4 بعد از ظهر فعالند، لذا کارکنان وقتی تعطیل میشوند، روز را برای خرید روزنامه عصر تمام شده میبینند، پس ترجیح میدهند روزنامه را صبح تهیه کنند و برخی از مطالب مورد علاقه خود را در اداره و بخشی را در خانه بخوانند.
ترافیک سنگین پایتخت، توزیع روزنامه عصر را فشل کرده است، و البته روزنامه عصر وقتی به شهرستان میرسد، به رحمت ایزدی رفته است.
بر همین منوال روزنامه عصر نمیتواند آگهی جذب کند، و به لحاظ اقتصادی نیز مقرون به صرفه نیست.